هزاران نفر در خیابان‌های ادینبرا راهپیمایی کردند و خواستار استقلال اسکاتلند شدند. ادعا کرده‌اند که این تظاهرات می‌تواند یکی از بزرگ‌ترین راه‌پیمایی‌های باشد که تاکنون در این شهر برگزار شده است.
این رویداد اوج ماه‌ها راهپیمایی در حمایت از برگزاری دومین همه‌پرسی در شهرهای کوچک و بزرگ این کشور از جمله گلاسگو، ابردین و پرت بود.
وزیر اول اسکاتلند نیکلا استورجن در این رویداد شرکت نکرد اما گفت «قلبش» آن جا بوده است.
تظاهرات‌کنندگان، که شعارنوشته‌ها و پرچم‌هایی با نقش صلیب سنت اندرو در دست و بعضی از آنان لباس بالماسکه به تن داشتند، تظاهرات را از بوستان هالی‌رود شروع کردند و خیابان‌های مرکز شهر همگی بسته شده بودند.
سازمان‌دهندگان این رویداد که عضو گروه «همه زیر یک پرچم» بودند پیش‌بینی کرده بودند دست کم ۱۰۰ هزار نفر و شاید تا ۲۵۰ هزار نفر در این گردهم‌آیی شرکت کنند و طبق ادعای آن‌ها در روز مقرر جمعیت به بیش از ۲۰۰ هزار نفر رسید.
فریاد «ما استقلال می‌خواهیم» نیز از خیابان‌های مرکز شهر ادینبرا (رویال مایل) به گوش می‌آمد.
جما مک‌فادین ۳۴ ساله که از کودکی حامی استقلال اسکاتلند بوده گفت: «راستش را بخواهید پس از همه‌پرسی قبلی کمی روحیه‌ام را باختم و احساس انزوا کردم به طوری که تصمیم نداشتم دیگر در این قضیه فعال باشم».
اما اخیراً پس از سفری به ساحل غربی اسکاتلند دوباره روحیه گرفتم و به همین خاطر هم امروز این جا هستم.
بحث خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا به هیچ وجه برای‌ام جالب نبوده و اهمیتی نداشته است.
ولی می‌خواهم هرچه زودتر همه‌پرسی دیگری برگزار شود. اصلاً مدت‌ها پیش باید این اتفاق می‌افتاد».
هری بیرد ۱۹ ساله از شهر اورکنی گفت: «راستش را بخواهید خیلی بیش از آن‌چه فکر می‌کردم آدم آمده است».
برآورد برگزارکنندگان برای شمار شرکت‌کنندگان راهپیمایی اکتبر سال گذشته گروه «همه زیر یک پرچم» در ادینبرا حدود ۱۰۰ هزار نفر بود. اما پلیس اسکاتلند تعداد تجمع‌کنندگان را حدود ۲۰ هزار نفر تخمین زده بود.
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
